เฮ้ออออ...ตาจะปิด มันผ่านไปได้ด้วยดี(มั้ง) น้ำขิงนะน้ำขิง หลับสบายไม่รู้ไม่ชี้ ตื่นมาก็ดูสดชื่นสบ๊ายสบาย😖 ตอนนี้ฉันอยู่ที่โรงยิมสนามกีฬนาเรียบร้อยแล้ว แต่ก็สลึมสลืออยู่บ้างล่ะมั้ง😑
อย่าง คีย์บอกให้ไปหยิบหมวกมาแจกน้อง แต่ฉันดันไปหยิบขวดน้ำมให้เฉย=_= สมงสมองไปหมดล่ะ
แต่ก็นะ...วันนี้เป็นวันกีฬาสีวันแรก น้ำขิงแข่งหลีดวันแรกด้วย หวังว่าจะเก็บคะแนนดีๆจนชนะตามที่หวังนะ🙂
เฮ้อออ.. ไม่ได้คิดเผื่อไว้ด้วยสิ ถ้าเกิดน้ำขิงแพ้จะเป็นยังไง😨
อยากเจอฉันจริงๆหรอ เขาอาจจะไม่ได้คิดอะไรก็ได้ ไม่ได้มีอะไรซะหน่อย พอเจอแล้วอาจจะไม่คุยกับฉันไปเลยก็ได้ โอ้ยยยยย! พอคิดแล้วก็ยิ่งเครียด พอแล้วๆหยุดคิดก่อน ต้องโฟกัสตอนนี้สิ
ระหว่างงานกีฬาสีก็ไม่ได้มีอะไรมาก มันก็เหมือนกับงานของปีก่อนๆ แข่งกีฬนานู่นี่นั่นไปเรื่อยๆ วันแรกก็มีแข่งฟุตซอลช่วงเช้า ตอนบ่ายก็แข่งแชร์บอลของม.ต้น
งานกีฬาสีก็ผ่านไปได้ด้วยดี ดีที่ว่าน้องๆปีนี้ส่วนใหญ๋ให้ความร่วมมือกันดีมากๆ ทำให้ไม่มีอะไรที่ต้องมานั่งเครียดเพิ่ม งานกีฬนาสีดำเนินไปเรื่อยๆจนถึงตอนเที่ยง ตอนเที่ยงเนี่ยหลีดจะเริ่มโผล่มาแล้วสินะ น้ำขิงจะเป็นยังไงบ้างนะ แต่ถ้าขึ้นชื่อว่า น้ำขิง แต่งอะไรก็สวยหมดแหละ 😊
"ไนท์ ไนท์เว้ย!!" เสียงของปูนที่เรียกสติฉันคืนมา
ห๊ะๆ มีอะไรหรอ"
"เรียกตั้งนานแล้ว ทำไมไม่ได้ยิน"
"โทษทีๆ"
"ช่วยขนกล่องข้าวไปให้พวกหลีดหน่อยดิ"
"เอาไปตรงไหนหรอ"
"หลังโรงยิมๆ"
"โอเคๆ" หลังจากพูดจบ ฉันเดินไปหยิบข้าวกล่องตามจำนวนที่ปูนบอกมา และเดินไปที่หลังโรงยิม
"อ้าวไนท์! ทางนี้ๆ" เสียงตาลที่เรียกฉันดังขึ้นมา ฉันเดินตรงไปยังต้นเสียงทันที
"....." ทันทีที่ฉันเดินเข้าไปก็เจอกับ..หลีดคนอื่นๆ และ...น้ำขิง วันนี้เธอดูสวยมากกว่าปกติ แต่งหน้าตามธีมของสี แต่งชุดที่ดูสวย เหมาะกับเธอมากๆ เห็นแบบนี้แล้วใจมันเต้นไม่เป็นจังหวะเลย
..........ฉันต้องตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้อีกกี่รอบเนี่ย😊
"ไนท์! มาตั้งตรงนี้ๆ" เสียงของตาลพูดขึ้นเพื่อเรียกสติฉันเพราะตกอยู่ในภวังค์เมื่อสักครู่
"อะ..โอเค" หลังจากที่ฉันเข้าไปวางกล่องข้าวแล้ว เพลงก็ชวนฉันและพวกคีย์ ปูน มานั่งด้วยกัน
"มานั่งกินข้าวด้วยกันสิ" เพลงเรียกพร้อมกวักมือเรียก
"คือเอ่อ..."
"เอาสิ!" ระหว่างที่ฉันกำลังตัดสินใจอยู่นั้น เสียงเจมส์กับพีชที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ ก็ตะโกนตอบขึ้นมาก่อน
"อ้าวเจมส์ อ้าวพีช"
"นั่งกินเลยๆหิวแล้วเนี่ย"
"แหมมมมมมมมม รีบเชียว"
"นั่งเถ๊อะหิวแล้ว" พวกเราได้นั่งกินล้อมวงกัน
โดยที่เจมส์กับพีชนั่งข้างกันตามด้วยปูน ปูนนั่งข้างคีย์ คีย์นั่งข้างเพลง เพลงนั่งข้างตาล ตาลนั่งข้างน้ำขิง และ....คนสุดท้าย น้ำขิงนั่งข้างฉัน แล้วฉันก็นั่งข้างไอเจมส์เป็นวงกลม
อะไรเนี่ย นี่มันบังเอิญอะไรขนาดนี้อะ รู้ว่ามันดีที่ไ้นังข้างกัน แต่ฉันเขินเข้าใจไหม อาการของคนที่นั่งใกล้คนแอบชอบละต้องเก็บอาการไว้เนี่ยมันยากแค่ไหน รู้บ้างมั้ย😬
"ตาล มึงเอาผักป่าว" เสียงของน้ำขิงถามตาล
"ไม่อยากกินน่ะ ก็หัดกินซะบ้างเถอะ"
"ก็กูไม่ชอบ"
"ให้ไนท์มันดิ มันชอบกินผัก" เป็นคีย์ที่พูดขึ้นมา
"😲!" อะไร! แกล้งกันหรอคีย์ หนอยยยย ตั้งแต่รู้ว่าฉันชอบน้ำขิงก็แกล้งไม่หยุดจริงๆ
"จริงอะ!" น้ำเสียงของน้ำขิงดูจะดีใจมากที่หาคนกินผักแทนได้
"กะ..ก็อืม"
"งั้น..กินให้หนอยได้ไหม" เธอตักผักขึ้นมาพร้อมจะยื่นให้ฉัน
"ดะ..ได้ๆ"
"ขอบคุณนะ^^" โอ้ยยยๆ ดาเมจแรงมาก น้ำขิงทำแบบนี้หยิบเอาส้อมมาแทงใจเราเถอะ😳
.
.
.
.
.
.
.
.
การแข่งกีฬาสีในวันแรกจบไปลงได้ด้วยดี กองเชียร์และหลีดของเราได้รับคำชมจากนักเรียนคนอื่นๆเยอะเหมือนกัน แน่นอนสิน้ำขิงน่ะ สุดยอดไปเลยยยย😁 ทุกคนในวันนี้ทำหน้าที่ได้ดีที่สุดเหมือนกัน! แต่ก็นะ...มันก็เหมือนะเป็นวันที่ดีล่ะมั้ง ใจมันโหวงๆยังไงไม่รู้ ทำไมน่ะหรอ ก็เพราะตอนนี้น่ะฉันเห็น
......
น้ำขิงยืนคุยอยู่กับใครก็ไม่รู้สิ ท่าทางยิ้มแย้ม ดูมีความสุขมากๆเลยด้วยซ้ำ
หรือนี่จะเป็นสัญญาณว่าฉันกำลังจะ "อกหัก" 😔💔
..............
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น